ගෙවුනු අතීතය

යශෝධා උපමාලි තාමත් 10 වසර ඉගෙනුම  ලබන දරුවෙකි.දක්ෂ ලෙස නර්ථනයේද යෙදෙන්නියකි.මේ කවිය ඇගේ නිර්මාණයකි.ඔබගේ එක් කුඩා මඟ පෙන්වීමක් ඇයට මහඟු ශක්තියක් වනු ඇති.

මානෙල් වතු සුද්ද ඕළු මල්

ම සිත

මල් අසපුවක අතරමං කිරීමට තරමි

තාත්තා වැවූ පිච්ච වැල

මල් දරා සිටින කල්හි

මා දුටුවේ

වන දෙවොලියන් මල් ගවසා ඇති බවය

ඈත කන්දට වැටුන හිරැ රැස්

මෑත  වන අරණ ගෙන ආ මඳ නල

කුඩා කල අත්විඳි මිහිර

දිරාගිය පැල්පතක් සේ

ගරා වැටෙනු පෙනේ

හිරු රැස් වැටෙන කඳු නැත

උනුසුමද ගත දවයි

ගොඩනැගිලි දසන්තෙන්

පවුරු වී ලඟ හිදී

ආච්චි අම්මාට

වෙනිවැලක් සොයන්න

මායම් සිදාදියේ

දිව යුතු  සැතපුමක් දෙකක්

ජීවිත වාළුකාවේ

අතරමංව හතිවැටී

යලි යලිත් දැනේ මට

අතීතය කෙම් බිමකි